Jak nie być zazdrosnym, o każdą małą rzecz?
O kubek z porcelany,
który bezwstydnie dotyka twoich ust,
gdy półprzytomnie spijasz pierwszy łyk kawy
O wschód słońca, wdzierający się przez okno,
gdy śnisz swoje słodkie sny
I tę kołdrę, gdy oddajesz jej ciepło swego ciała
Chciałoby się być zdjęciem,
w którym czas nas nie dosięga,
mieć Cię na wyłączność
O kubek z porcelany,
który bezwstydnie dotyka twoich ust,
gdy półprzytomnie spijasz pierwszy łyk kawy
O wschód słońca, wdzierający się przez okno,
gdy śnisz swoje słodkie sny
I tę kołdrę, gdy oddajesz jej ciepło swego ciała
Chciałoby się być zdjęciem,
w którym czas nas nie dosięga,
mieć Cię na wyłączność
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz