dotknij mnie

twój dotyk tak dobrze smakuje
chcę złączyć się z tobą w jedną całość
by być tak blisko, jak nikt nigdy nie był
poczuć się wszystkimi zmysłami
wtopić się, by móc połączyć się na zawsze
w jedną, nieodróżnialną, nierozłączną postać 
bo wciąż mi cię mało, 

wciąż mi cię niewystarczająco

pytasz mnie?

pytasz czy mi zależy,
czy kocham i co czuję, gdy cię widzę?
ale Ty przecież jesteś jak wyczekany powrót do domu
po godzinach dalekich podróży
jak sen przy bezsenności, 
który koi moje zmysły i daje odpocząć ciału
zapach po deszczu i burza w lipcową noc,
ulubiona playlista puszczana nocą, 

gdy pędzimy przez śpiące miasto
herbata z cytryną
ciepły piasek pod stopami 
gdy oglądam zachód słońca nad morzem
spełnione marzenie, które wyszeptałam
gdy gwiazdy spadały, 
te same, które obiecałeś mi dać

zdjęcie

czas zatrzymany na starych fotografiach
gdzie nasze roześmiane twarze, 

wpatrzone w siebie
ten sam błysk w oku
gdy patrzyłam na Ciebie,
gdy patrzyłeś na mnie
pamiętam to uczucie,

pamiętam jak to było widzieć 

siebie, w twoich oczach, 
swoje odbicie, w twoich oczach, 
niebieskich; niczym bezchmurny, majowy dzień

choćbym

choćbym kochała Cię całym swoim sercem, 
z całą jego mocą

choćbym jedynie w Twoich ramionach odnajdywała spokój,
choćbym tylko przy Tobie była w stanie głęboko oddychać, 

zasypiała spokojnie, 

jak przy nikim nigdy choćbym nie śmiała marzyć, 

nie przyjmę Cię z powrotem, 
nie padnę w twe uzdrawiające ramiona, 
choćbym jedynie tego pragnęła
nie dasz mi tego wszystkiego na co zasługuję, 
a jestem warta stokroć tego, czego nie możesz mi dać