dom

pakujesz swoje rzeczy,

mówisz, że wracasz do domu

znikając za dębowymi drzwiami, 

jak kiedyś już pisałam,
ale Ja nie mam gdzie uciec
bo mój dom jest tam, gdzie jesteś ty,
moim domem jest twoje serce

nie mam dokąd iść

nie będę

dziś wiem, że nie byłeś tym, czego potrzebowałam
nie będę deptać swoich zasad byś mógł się w nie zmieścić
ram rozszerzać, by pasowały na ciebie
chciałeś wyrabiać mnie jak kubek z gliny, 
bym pod twoim dotykiem nabierała kształtów
chciałeś nadać mi innych cech, 
chciałeś bym była kimś, kim nigdy nie będę
dlatego musiałam zniknąć, byś mnie nie zdusił 

jak peta, spomiędzy swoich warg, w popielniczce 

6 lat

Gdziekolwiek jestem,
wypatruje na niebie Wielkiego Wozu,
tak jak mnie uczyłeś
myślę wtedy o tobie,
w gwiazdach odnajduje wspomnienia
Gdy byłam dzieckiem,
a Ty niczym niezrażony 

wyglądałeś ze mną pierwszej gwiazdki
wychodząc na mroźne, grudniowe powietrze
Odkąd odszedłeś, 

nasze gwiazdy nie świecą już tak jasno, jak kiedyś

teraz jedynie zdradzają łzy, 

błyszczące w moich oczach

ale

w sumie nie palę, ale z Tobą mogę
i nie lubię piwa, ale skoro stawiasz, 
wysokości się boje, 
ale gdy trzymasz mnie za dłoń, 
uspokajam się na szczycie świata
patrząc w dół tracę oddech, 
ale wiem, że mnie nie puścisz

tęsknota

gdybyś kiedyś zastanawiał się, 

jak mocno można tęsknić 

to tak jak z miłością 

tęsknie za tobą tak mocno

jak bardzo cię kochałam

tak mocno tęsknie, że aż nienawidzę

życia bez Ciebie

na miłość czy tęsknotę nie ma skali

te uczucia noszę w sobie

a gdy na moment zamknę oczy

znów jesteś obok, żywy

marzenia

poczucie, że życie
oglądane jest przez szybę
niby w zasięgu rąk, a mimo to
plany tak odległe, nieosiągalne
jak życie z nim
marzenie, nadzieje, rodzina, dom

ósmy maja

czy myślisz o tym?
czas płynie, a ja stoję w miejscu
dzień zmienia się z nocą
słońce z księżycem
milion myśli zmienia się miejscami
dobre, ze złymi
stoję w miejscu, 

chyba muszę się w końcu ruszyć 
straciłam zbyt wiele,
straciłam cię na zawsze

83

Zadośćuczynienie

mijają miesiące bez Twoich oczu

słów, dłoni, ciepła, wspólnych śniadań

życie toczy się własnym torem 

czas nigdy się nie zatrzymuje 

musisz to nadrobić

niczym pracę domową

odpokutować

by nie popełnić tego błędu ponownie 

ucałować miejsca nieucałowane

dotknąć od dawna niedotkniętych 

przypomnieć to, co zostało zapomniane 

zaleczyć rany, które zostały zadane

lata z Tobą, są niczym przy wiekach bez Ciebie, 

idąc sama przez las za mgłą

licząc, że to już ostatni raz

kiedy Cię tu ze mną nie było

zbyt młoda

byłam zbyt młoda,
zbyt młoda by się przygotować
zbyt młoda by wiedzieć jak...
ile razy upadałam
ile rzeczy bym zmieniła,
gdybym nie była... 
zbyt młoda
ile razy przyszło mi dorastać
ile razy miałam na to czas
ale jestem...
zbyt młoda, zbyt młoda
by tracić, by umierać

Niepamięć

Chcę dostać receptę na niepamięć
poddam się elektrowstrząsom

Pamięć niezawodna
przekleństwo, czy super-moc?
punkt widzenia, zależny od punktu siedzenia
pamięci nie oszukasz
czuje wciąż smak Twoich ust,
czuję dotyk ciepłych dłoni na ciele,
czuję Cię wciąż, w swojej pamięci
niemalże Cię czuję

Pamiętam każdą jedną chwilę,
pierwsze razy, wciąż to pamiętam
wciąż to odtwarzam,
pytając co raz
dlaczego nie mogę zapomnieć
elektrowstrząsy,
poproszę, to przekleństwo,
chcę zapomnieć,
zapomnieć Cię

urodziny

tykanie zegara, od którego dziś nie zmrużę oka, 
dni mierzone wschodami i zachodami,
wypitymi kubkami czarnej herbaty z cytryną
lata, które mijają nam jak mrugniecie 
pory roku przeplatające się między sobą, 
zanikające promienie słońca, topniejący śnieg, 

suche liście i przekwitnięte kwiaty 
czas upływający bez przebaczenia, bez zawahania, nie dający złudzeń
nie czekający na tych, którzy gdzieś zgubili drogę, 

a kierunkowskaz poprowadził nie w te stronę, czas biegnie nieubłaganie  

pragnienie

chciałabym, żebyś stwierdził otwarcie
że twój dom taki pusty, 
łóżko niezagrzane, 
poszewka nie pachnie moją odżywką, 
jedzenie w samotności nie smakuje,
każdy kąt ma moje imię,
a wena nie chcę nadejść
odkąd jestem daleko, odległa
chciałabym usłyszeć, że powinnam tu być
teraz, zaraz, obok ciebie
z kubkiem herbaty, doskonale wiesz jakiej
później na poduszce, 

z rozsypanymi rudymi włosami
i twoim oddechem na szyi